Begijnhofkerk

Pieter Huyssens, Jacques Franckaert en Lucas Faydherbe

Barokke architectuur

Sophie Nuytten

Nonnenstraat 28, Mechelen

De Begijnhofkerk van Mechelen is een barok pareltje ontworpen door de allerbeste barokarchitecten. Het interieur doet zeker niet onder. Vergeet de rijke schilderijencollectie niet.

Sophie Nuytten

Begijnhofkerk

De eerste vermelding van begijnen in Mechelen dateert van 1209. Na een jarenlange vestiging buiten de stadsmuren, keerden ze in 1578 terug naar de binnenstad. In de zestiende eeuw werd het begijnhof meerdere keren gedeeltelijk of geheel vernield. In diezelfde eeuw werd de kerk gebouwd. Daar vind je een kruisbeeld van Jérome Du Quesnoy II en een rijke verzameling barokschilderijen van onder anderen Theodoor van Loon, Jan Cossiers, Theodor Boeijermans en Lucas Franchoys. Het begijnhof van Mechelen is sinds 1998, samen met twaalf andere Vlaamse begijnhoven, beschermd als Unesco-werelderfgoed. Begijnhoven waren bestemd voor vrouwen die in afzondering godsvruchtig wilden leven zonder een kloostergelofte af te leggen.

Barokke architectuur

De Begijnhofkerk van Mechelen kwam in 1629 tot stand en werd ingewijd in 1647. Aangezien de Mechelse begijnen in die tijd kapitaalkrachtig waren, konden ze bekende architecten inhuren. De plannen werden getekend door de jezuïet Pieter Huyssens (1577-1637) en de Brusselaar Jacques Franckaert I (1550-1601), de hofarchitect van aartshertogen Albrecht en Isabella. Typisch is de barokke voorgevel met een beeld van de Heilige Catharina van de hand van de Mechelaar Lucas Faydherbe (1617-1697). Het ontwerp van de kerk combineert Italiaanse voorbeelden met een streekeigen vormgeving. Faydherbe stond wellicht in voor een deel van de interieurinrichting. De Italiaanse invloeden zijn merkbaar door een ritme van rondbogen gedragen door Korintische pijlers en een imposante kroonlijst.

Sophie Nuytten